Okładka książki O czynniku kompozycji w planowaniu przestrzeni

Aleksander Böhm

O czynniku kompozycji w planowaniu przestrzeni

Nagroda Krakowskiej Książki Miesiąca Lutego 2018

O książce

Po dziesięciu latach od wydania podręcznika pt. Planowanie przestrzenne dla architektów krajobrazu - o czynniku kompozycji Autor powraca do tytułowego tematu przedstawiając go w znacznie szerszym kontekście i, co oczywiste, w znacząco zaktualizowanej treści. Autor nie tylko zgromadził ogrom informacji o przedmiocie podręcznika w ujęciu historycznym i współczesnym ale także wyostrzył problemy, Jego zdaniem ważne, mające wpływ na zrozumienie opisywanych zagadnień. Chodzi tu o takie kwestie jak podkreślana przez Autora narastająca rozbieżność pomiędzy racjonalnymi i kreatywnymi projektami (planami) a propozycjami manifestowanymi przez społeczeństwo. W sumie, jak rozumiem chodzi o rosnący brak korelacji pomiędzy interesem publicznym reprezentowanym w imieniu władz gminy przez urbanistę a rozmaitymi interesami prywatnymi. Nawiasem mówiąc warto by przybliżyć czytelnikom pojęcie interesu publicznego (społecznego) w ujęciu historycznym.

Prof. dr hab. arch. Zygmunt Ziobrowski

O autorze

Prof. dr hab. inż. arch. Aleksander Böhm

Urodził się 25 listopada 1943 roku w Krakowie. Studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej ukończył pracą dyplomową rozpoczętą z inspiracji profesora Gerarda Ciołka, a po jego śmierci wykonaną pod kierunkiem doc. dr arch. Stefana Żychonia w roku 1967. Bezpośrednio po studiach zaczął pracę na Politechnice Krakowskiej, w Katedrze Planowania Krajobrazu i Terenów Zielonych. W latach 1971–72 przebywał w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Pracę doktorską wykonał pod kierunkiem profesora Witolda Cęckiewicza w roku 1974. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w roku 1984, na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. „O budowie i synergii wnętrz urbanistycznych”. W roku 1991 mianowano go profesorem Politechniki Krakowskiej. Od roku 1987 do 1990 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Architektury. W latach 1990–91 zajmował stanowisko dyrektora Wydziału Architektury UM Krakowa i głównego architekta miasta, będąc jednocześnie radnym Miasta Krakowa. W latach 1991–92 pracował jako konsultant International City Managers Association – Washington, a w latach 1993–94 jako akredytowany doradca Land Management Practice London University & Llewelyn Davies i Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej w Krakowie.

Jest autorem ponad 90 publikacji, z których ważniejsze to: „Architektura krajobrazu, jej początki i rozwój” (1994), „Wnętrze w kompozycji krajobrazu” (1998) oraz wspólnie z prof. Piotrem Patoczką „Architektura krajobrazu – zbiór zadań z projektowania wstępnego” (1988, 1990), a także raport z projektu KBN pt. „Krajobraz miejski w warunkach demokracji i wolnego rynku” (1996). W latach 1996–2007 wspólnie z prof. Agatą Zachariasz opracował wielotomowy ilustrowany słownik angielsko-polski pt.: „Architektura krajobrazu i sztuka ogrodowa”. W roku 2016 otrzymał  nagrodę Gaudeamus 2016, przyznawaną przez Stowarzyszenie Wydawców Szkół Wyższych, za podręcznik „O czynniku kompozycji w planowaniu przestrzeni”. Oprócz publikacji profesor prezentował wyniki swoich prac podczas około 50 konferencji krajowych i zagranicznych. Prace naukowe Aleksandra Böhma obejmują także uczestnictwo w zespołowych projektach badawczych. Działalność tę uzupełniają stypendia, seminaria i staże zagraniczne m.in. we Włoszech, w Egipcie i USA.

Profesor był promotorem wielu prac doktorskich. Oprócz zajęć dydaktycznych dla studentów macierzystego wydziału, gdzie wypromował około 40 dyplomantów, profesor Böhm prowadził wykłady na Wydziale Inżynierii Środowiska PK, Akademii Górniczo-Hutniczej oraz jako visiting professor na uniwersytecie w Bagdadzie i w Fachhochschule w Münster. Jest także współautorem minimum programowego dla kierunku Architektura krajobrazu, obowiązującego na wszystkich uczelniach polskich. Za studium rozwoju przestrzennego Warszawy oraz studium architektoniczno-krajobrazowe podwyższenia obwałowań wiślanych w Krakowie wraz z zespołem otrzymał w roku 1998 Nagrodę Miasta Krakowa.

Oprócz działalności organizacyjnej na Politechnice Krakowskiej, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Senackiej Komisji ds. Rozwoju Uczelni, profesor Böhm uczestniczył w pracach wielu organizacji i stowarzyszeń naukowych i zawodowych. W roku 1999 został wybrany wiceprzewodniczącym Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN, jest członkiem Głównej Komisji Konserwatorskiej, Archidiecezjalnej Komisji ds. Konserwacji Zabytków Kościelnych Architektury i Sztuki Sakralnej oraz Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS. Ponadto pracuje w Komisji Rewizyjnej i Kolegium Sędziów Konkursowych Stowarzyszenia Architektów RP oraz jest członkiem rad redakcyjnych „Kwartalnika Architektury i Urbanistyki” oraz rocznika „Urbanistyka”.